Spuchnięte dziąsło? To może być zatrzymana ósemka!

Ząb, który znajduje się w kości, ale nie wyrznął się, a co za tym idzie nie widać go w jamie ustnej, określany jest mianem zęba zatrzymanego. Ósemka może być także częściowo zatrzymana, kiedy jest widoczna w dziąśle, jednak nie wyszła całkowicie na jego powierzchnię. Podpowiadamy, co jest przyczyną zatrzymania ósemki, jakie są tego objawy oraz w jaki sposób można usunąć zęba.

Przyczyny i objawy zatrzymania ósemki

Główną przyczyną zatrzymania zębów jest brak miejsca w łukach zębowych, co uniemożliwia ich wyrznięcie. Wśród innych możliwości niektórzy wyróżniają także przebyte urazy. Najczęściej zatrzymane są ósemki, jednak taka sytuacja może dotyczyć także innych zębów, w tym kłów górnych oraz dolnych przedtrzonowców.

Jak podkreśla ekspert reprezentujący klinikę stomatologiczno- chirurgiczną Mikrostoma:

Wyrzynanie ósemek powinno nastąpić pomiędzy 18. a 25. rokiem życia. W związku z tym, jeśli u osób, które przekroczyły już tę granicę wiekową, dentysta podczas badania radiologicznego zauważy zawiązki tych zębów, może stwierdzić, że ósemki zostały zatrzymane. Jeśli jednak nie dają żadnych objawów, mogą bez przeszkód pozostać na swoim miejscu. 

Jeśli pacjenta boli miejsce, w którym powinna znajdować się ósemka, musi być skierowany na zabieg dłutowania. Wokół zatrzymanych zębów mogą pojawić się także torbiele zębopochodne, które należy usunąć w całości często wraz z zatrzymanym zębem.

Gdy z kolei pacjent ma jedynie częściowe zatrzymanie ósemki wśród objawów może pojawić się nie tylko ból dziąsła, ale także obrzęk oraz stan zapalny, któremu towarzyszyć może nawet wysięk płynu dziąsłowego o nieprzyjemnym zapachu.

Usuwanie zatrzymanego zęba

Przed usunięciem zęba należy odbyć rozmowę z lekarzem, który po dokładnym zebraniu informacji podczas wywiadu z pacjentem zadecyduje o tym, czy musi być farmakologicznie przygotowany do zabiegu dłutowania.

Leczenie wchodzące w skład chirurgii stomatologicznej odbywa się w sali zabiegowej, gdzie lekarz po znieczuleniu miejscowym odkaża jamę ustną, a następnie nacina dziąsło, odsłaniając kość, uniemożliwiającą wyrzynanie ósemek. Po usunięciu zęba zaszywa ranę. Z przebytym zabiegiem często łączy się pojawienie opuchlizny i towarzyszącego bólu. Lekarz zaleca zastosowanie leków przeciwbólowych, niespożywanie gorących napojów oraz pokarmów, a także gryzienie drugą stroną jamy ustnej przez kilka najbliższych dni. Z kolei podczas wizyty kontrolnej po około 7 dniach chirurg zdejmuje pacjentowi szwy.

Przebieg usuwania ósemki jest bardziej czasochłonny w przypadku, gdy występuje ektopia, czyli ząb znajduje się w innym miejscu niż fizjologicznie. Wydłuża to czas zabiegu i jest stresujące nie tylko dla pacjenta, ale także lekarza, który musi wykazać się jeszcze większą precyzją działań.

Niecałkowite zatrzymanie zęba można odbarczyć stosując dekapiszonaż, czyli chirurgiczne wycięcie dziąsła znad wyrzynającego się zęba, który musi jednak stać prosto w zębodole. Inną metodą jest ściąganie zatrzymanego zęba, które stosowane jest najczęściej w przypadku kłów.