Metody leczenia zeza

Czasem zez, na szczęście bardzo rzadko, postrzegany jest wyłącznie jako defekt natury estetycznej, który co prawda urody nie dodaje, lecz i zdrowiu nie szkodzi. Nic bardziej mylnego; jet to bardzo poważne schorzenie skutkujące nie tylko zaburzeniem widzenia stereoskopowego, ale, pozostając nieleczonym, mogące prowadzić do tak znacznego pogorszenia się ostrości widzenia, że konsekwencją tego może być niemal zupełna ślepota.

Przyczyny powstawania zeza i jego postaci

Najczęstszą bezpośrednią przyczyną tej wady wzroku może być choroba, osłabienie lub nieprawidłowa praca mięśni poruszających gałkami ocznymi, w wyniku czego te ostatnie są ustawiane względem siebie w nieprawidłowej pozycji. Jako powody pośrednie wywołujące tę dolegliwość można wymienić urazy porodowe, choroby wieku dziecięcego, a u dorosłych m.in. cukrzycę lub nadciśnienie tętnicze. Do innych przyczyn powodujących zeza zalicza się niemiarowość oka, choroby samej gałki ocznej, choroby ośrodkowego układu nerwowego, a nawet czynniki genetyczne. Bywa niestety i tak, że niekiedy nie udaje się jednoznacznie określić, czym zez jest spowodowany.

Trzy podstawowe postaci tego schorzenia to:

• zez ukryty – w tym przypadku mamy do czynienia z zaburzeniem równowagi mięśni oka
• zez towarzyszący – tutaj gałka oka zdefektowanego porusza się w zgodzie z ruchami oka drugiego, utrzymując stały kat odchylenia od kąta prawidłowego
• zez porażenny – spowodowany porażeniem nerwu sterującego mięśniami oka.

Jak dowiadujemy się w Specjalistycznym Ośrodku Okulistycznym I we Wrocławiu, najczęściej występującą w populacji ludzkiej postacią zeza jest zez towarzyszący.

Jak zeza leczymy?

W przypadku wykrycia zeza należy jak najszybciej poddać oko lub oczy leczeniu. Zez wykrywany jest zwykle w trakcie specjalistycznych badań okulistycznych, którym niestety niezbyt często się poddajemy, jednak na szczęście w przypadku dzieci bardzo często dostrzegają go rodzice. Podjęte już w wieku dziecięcym leczenie ma bardzo duże szanse powodzenia przy zastosowaniu wyłącznie samych okularów korekcyjnych i tzw. obturacji, czyli zasłonki zakrywającej zdrowe oko pacjenta. Kiedy ta metoda zawiedzie, to należy zastosować leczenie operacyjne, które u dzieci powinno być przeprowadzone przed dziesiątym rokiem życia, gdyż wtedy mają one przed sobą jeszcze wystarczająco dużo czasu, aby przy pomocy odpowiedniej terapii nauczyć się prawidłowego widzenia obuocznego. Niestety, u dorosłych leczenie operacyjne zeza skutkuje jedynie prawidłowym ustawieniem gałek ocznych, które co prawda niewątpliwie poprawia estetykę twarzy i być może samopoczucie psychiczne pacjenta, lecz nie przywraca prawidłowego widzenia.