Kiedy zgłosić się na konsultację neurologiczną?

Konsultacja neurologiczna jest niezbędna do zdiagnozowania i leczenia chorób ośrodkowego układu nerwowego i nerwów obwodowych. Podczas wizyty lekarz bada czynności OUN i ocenia, czy ciało poprawnie reaguje na określone bodźce dotykowe. Kiedy zgłosić się na konsultację neurologiczną? Jakich objawów lepiej nie lekceważyć?

Kto kieruje pacjenta do neurologa?

Z reguły pacjenci nie wybierają się do lekarza neurologa sami. Pierwsze kroki kierują raczej do lekarza rodzinnego; jeśli internista uzna, że objawy, o których mówi pacjent, mogą świadczyć o problemach zdrowotnych ze strony ośrodkowego układu nerwowego, wówczas zaleca konsultację neurologiczną.

Wiele osób już przed pierwszą wizytą u neurologa ma poważne obawy co do jej przebiegu i wydanej diagnozy; tymczasem, jak każde inne badanie, także to neurologiczne musi być poprzedzone szczegółowym wywiadem z pacjentem. Na tej podstawie specjalista ocenia, jakie dodatkowe badania będą potrzebne, by zdiagnozować problem.

Objawy schorzeń neurologicznych

– Istnieje szerokie spektrum objawów schorzeń ośrodkowego układu nerwowego. Są wśród nich objawy neurologiczne, psychiatryczne, mieszane i nietypowe.

– tłumaczy lekarz neurolog przyjmujący pacjentów w Niepublicznego zakładu podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej MEDAN w Jarocinie.

– Diagnoza bywa utrudniona dlatego, że różne objawy mogą pojawić się w różnym czasie, mało tego – ze zmienną intensywnością. A przy okazji mogą świadczyć o zupełnie innych schorzeniach, niekoniecznie neurologicznych. Natomiast żadnych nie należy lekceważyć, gdyż wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą być kluczowe.

Do objawów neurologicznych, które mogą świadczyć o schorzeniu układu nerwowego, należą:

• zaburzenia ruchowe: trudności z chodzeniem czy podnoszeniem przedmiotów,
• ruchy mimowolne, dreszcze, zaburzenia czucia,
• wrażenie osłabienia siły mięśniowej,
• niedowłady,
• trudności z utrzymaniem równowagi,
• zaburzenia czucia,
• zaburzenia mowy, trudności z przełykaniem,
• napady padaczkowe,
• nagłe pogorszenie wzroku: podwójne widzenie, niewyraźne widzenie, zaburzony odbiór barw.

O ile powyższe objawy z reguły oznaczają schorzenie neurologiczne, o tyle wystąpienie objawów psychiatrycznych może już stanowić problem dla diagnosty. Wśród nich wymienia się m.in. zaburzenia pamięci krótkoterminowej, nagłe zmiany osobowości, nietypowe zachowania (w tym agresywne), halucynacje, urojenia, objawy podobne do schizofrenii.

Wstępne badania neurologiczne

To właśnie ze względu na fakt, że objawy chorób neurologicznych są różnorodne i często nieswoiste, tak ogromne znaczenie ma dokładny wywiad z pacjentem i wstępne badania. Ich także nie należy się bać, idąc na kontrolę neurologiczną. Badania są bezbolesne i obejmują przede wszystkim:

• ocenę czynności nerwów: węchowego, wzrokowego, okoruchowego, bloczkowego oraz odwodzącego,
• badanie objawów oponowych: istnieje kilka takich objawów; podstawowy lekarz ocena na podstawie badania sztywności karku u pacjenta leżącego na plecach, unosząc jego głowę i kierując ją delikatnie w stronę klatki piersiowej,
• ocenę siły mięśniowej: neurolog może poprosić pacjenta o ściskanie własnymi dłońmi dłoni lekarza lub o podnoszenie kończyn przy równoczesnym blokowaniu tego ruchu przez lekarza,
• badanie odruchów: przeprowadzane jest przy pomocy młotka neurologicznego, bez użycia dużej siły; chodzi jedynie o zaobserwowanie reakcji pacjenta i jego odruchów.

Jeśli konieczne są badania dodatkowe do postawienia trafnej diagnozy, specjalista może skierować pacjenta na np. badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny czy biochemia krwi.