Czym się różni subiektywne od obiektywnego badania refrakcji wzroku?

Badanie refrakcji wzroku ma na celu sprawdzenie, czy pacjent wyraźnie widzi do dali i do bliży, czyli czy nie ma żadnej utrudniającej widzenie wady wzroku. Takie badania są standardowo wykonywane w trakcie rutynowych wizyt kontrolnych w gabinecie okulistycznym, a także w trakcie dobierania okularów w salonach optycznych. Zawodem, którego głównym zainteresowaniem jest właśnie dobieranie właściwej mocy okularów i soczewek korekcyjnych jest optometrysta. W trakcie badania refrakcji wzroku wykorzystywane są dwa rodzaje badań: badania obiektywne i badania subiektywne. Czym się od siebie różnią? Czy można wskazać, ze któreś jest lepsze?

Co jest celem badania refrakcji wzroku?

Refrakcja wzroku to termin, który jest wykorzystywany do opisywania procesu załamywania się promieni świetlnych na rogówce i na soczewce oka. Od tego, czy załamywanie się promieni świetlnych jest prawidłowe, czy nie, zależy to, jak wyraźnie jesteśmy w stanie widzieć. Sam proces widzenia jest zależny od prawidłowego załamywaniu się odbijających od obserwowanych obiektów promieni świetlnych. Na początku docierają one do rogówki, czyli do przedniej części gałki ocznej. Następnie są przetwarzane i kierowane do soczewki, a później do siatkówki oka, w której tworzone są pobudzające impulsy receptory. Impulsy są przenoszone nerwami wzrokowymi do mózgu, gdzie decydują o tym, jak dokładnie widzimy dany obraz. Nieprawidłowe załamywanie się światła na rogówce i na siatkówce oka jest oznaką powstania wad refrakcji, które przez większość osób są nazywane wadami wzroku.

Jak tłumaczy nasz rozmówca, doradca klientów z  firmy Poland Optical, renomowanego dystrybutora najwyższej jakości urządzeń okulistycznych i optycznych: Do najczęściej występujących wad wzroku należą krótko- i dalekowzroczność oraz astygmatyzm. W większości przypadków nie ma możliwości całkowitego wyleczenia tych wad, za to możliwe jest prawidłowe skorygowanie widzenia poprzez dobranie odpowiedniej mocy okularów lub soczewek korekcyjnych. W tym celu niezbędne jest jednak najpierw przeprowadzenie kompleksowego badania refrakcji wzroku.

Subiektywne i obiektywne metody badania refrakcji wzroku

I w tym momencie możemy przejść do omówienia podstawowego tematu naszego artykuły, czyli do subiektywnych i obiektywnych metod badania refrakcji wzroku. Na wstępie od razu odpowiemy na zadane we wstępie artykułu pytanie, które dotyczyło tego, czy któraś z metod badania jest bardziej wskazana. I tak i nie. Ze wskazaniem jednak na nie. Czym się od siebie różnią obie te metody? Obiektywne badanie wzroku polega na sprawdzeniu ostrości wzroku pacjenta poprzez użycie specjalnego aparatu ( autorefraktometru). W trakcie badania pacjent nie musi odpowiadać na żadne pytania. Urządzenie samo sprawdza refrakcje wzroku poprzez wpuszczanie do oka wiązki promieniowania podczerwonego i analizę odbitych od struktur oka refleksów. Taka analiza daje obiektywne dane dotyczące ewentualnej wady refrakcji. Pozwala na szybkie (badanie trwa zaledwie 1,5 minuty) sprawdzenie u pacjenta ostrości wzroku, jednak nie daje informacji, które są niezbędne do dobrania odpowiedniej mocy korekcji wykrytych wad.  Obiektywne badanie refrakcji wzroku jest za to doskonałym punktem wyjścia do kolejnych, już subiektywnych badań refrakcji, w trakcie których pacjent może powiedzieć, jak się czuje z daną mocą korekcji wzroku. Czy obraz jest wystarczająco wyraźny, czy może zbyt mocny, co może powodować u niego np. bóle głowy. W trakcie badania subiektywnego pacjent zakłada oprawę okulistyczną, w której stopniowo zmieniana jest moc szkieł korekcyjnych. Celem badania jest wybranie takiej mocy szkieł, z którą pacjent wyraźnie widzi umieszczone na tablicy okulistycznej lub na wyświetlaczu optotypy i jednocześnie nie czuje żadnego dyskomfortu związanego ze zbyt ostrym widzeniem.