RTG w diagnostyce weterynaryjnej

Badanie RTG stanowi jedną z podstawowych technik diagnostycznych w medycynie, zarówno ludzkiej, jak i weterynaryjnej. Promieniowanie X lub inaczej rentgenowskie umożliwia prześwietlenie niemal każdej części ciała zwierzęcia. W jakich sytuacjach najczęściej wykonuje się RTG? O praktycznym zastosowaniu tego badania w diagnostyce weterynaryjnej przeczytasz w naszym artykule.

RTG kończyn i kręgosłupa

Promienie rentgenowskie z dużą dokładnością uwidaczniają szczególnie kości. Dlatego też badanie RTG zwierząt stanowi podstawowy element diagnostyczny w przypadku urazów układu kostnego. Powstały podczas badania obraz pozwala lekarzom weterynarii na stwierdzenie lub wykluczenie złamania kości bądź jej przemieszczenia. Umożliwia on również wykrycie istniejących zmian zwyrodnieniowych.

Pośród najczęściej prześwietlanych części ciał zwierząt wyróżniamy zatem kończyny i kręgosłup. Badanie RTG kończyn oprócz uwidaczniania złamań i przemieszczeń kości bywa bardzo pomocne przy diagnostyce chorób, urazów oraz wad stawów. Kręgosłup zaś prześwietlany jest w celu określenia i oceny jego stanu po przebytych urazach oraz ewentualnych nieprawidłowościach rozwojowych. Ponadto RTG kręgosłupa wykonywane jest u zwierząt starszych i pozwala zweryfikować zmiany, które zaszły w związku z wiekiem.

Prześwietlenie głowy

W przychodniach weterynaryjnych przeprowadzających diagnostykę radiologiczną pacjenci poddawani są także badaniu RTG głowy. Co w praktyce może dać prześwietlenie tej części ciała zwierzęcia?

Jak wyjaśnia nasz rozmówca, lekarz weterynarii Witold Janeczek z Ośrodka Stomatologii i Ortodoncji Weterynaryjnej we Wrocławiu: Badanie RTG przeprowadzane w obrębie głowy zwierzęcia jest dla nas bardzo cennym źródłem informacji na temat jego uzębienia. Specjalistyczne prześwietlenie zębów pozwala na wykrycie niekorzystnych zmian i podjęcie odpowiedniego leczenia. Ponadto diagnostyka radiologiczna uwidacznia zmiany oraz wady zachodzące m.in. w budowie zatok.

Badanie RTG klatki piersiowej i jamy brzusznej

Często prześwietleniom poddawana jest także klatka piersiowa u zwierząt. RTG klatki umożliwia rozbudowaną diagnostykę układów krwionośnego oraz oddechowego. Dzięki badaniu radiologicznemu możliwe jest określenie wielkości, kształtu oraz ułożenia serca w klatce piersiowej. Dodatkowo promienie X pozwalają na ocenę wyglądu i stanu tak naczyń żylnych i tętniczych, jak i ułożenia tchawicy, węzłów chłonnych, tkanki płucnej czy oskrzeli.

RTG jamy brzusznej zaś dostarcza lekarzom weterynarii informacji na temat narządów wewnętrznych zwierząt. Ponadto promienie rentgenowskie bywają niezwykle pomocne w uwidacznianiu nieprawidłowości zachodzących w ich układzie pokarmowym.