Rodzaje zgarniaczy osadu

Oczyszczanie ścieków jest złożonym, wieloetapowym procesem, podczas którego są eliminowanie różne grupy zanieczyszczeń. Jednym z etapów jest oddzielanie cząstek stałych w osadnikach, w których wcześniej płynne odpady często poddaje się flokulacji oraz sedymentacji. Duże i ciężkie cząsteczki osiadają na dnie zbiornika, skąd są zbierane przez zgarniacze. Czym są te urządzenia i jakie są ich rodzaje?

Czym jest i do czego służy zgarniacz osadu?

Na przeznaczenie zgarniacza osadu wskazuje jego nazwa. Urządzenie jest montowane w osadniku, czyli zbiorniku, w którym ścieki poddane koagulacji lub flokulacji. Następnie jest wykorzystywane zjawisko sedymentacji, podczas której ścieki w naturalny sposób są dzielone na frakcję płynną i stałą. Zależnie od tego, jakie to są substancje, mogą one opadać na dno pod wpływem własnego ciężaru lub unosić się na powierzchni cieczy. Zgromadzony materiał jest usuwany przez zgarniacz osadu. Urządzenie tego typu może być zamontowane centralnie w środku zbiornika lub też umocowane w bocznych prowadnicach. Specjalny system napędowy przesuwa ramię po powierzchni lub dnie osadnika, powodując przemieszczanie zgromadzonego materiału do rynien odprowadzających go na zewnątrz, gdzie jest poddawany kolejnym procesom. Z pozoru prosty zgarniacz jest konstrukcją zaawansowaną technologicznie, sterowaną komputerem, który kontroluje prędkość przesuwu ramienia czy jego obrotu.

Trzy typy zgarniaczy osadu

Zgarniacze osadu różnią się konstrukcją i sposobem działania. Wynika to z potrzeby dostosowania ich do kształtu i przeznaczenia osadnika oraz rodzaju zbieranych cząstek. Osadniki mogą mieć kształt okrągły, profesjonalnie określany jako radialny. Mogą też być prostokątne. Dlatego urządzenia produkowane przez firmę Zickert dzielą się na kilka typów. Wyróżnia się między innymi trzy podstawowe rodzaje zgarniaczy:

• radialne denno-powierzchniowe – montowane w środkowej części osadnika i wykonujące ruch obrotowy podobny do wskazówki zegara,
• powierzchniowe – przeznaczone do pracy w zbiornikach prostokątnych, przesuwające się równolegle do jego boków w taki sposób, że ramię jest częściowo zanurzone w cieczy,
• denne – również przeznaczone do osadników prostokątnych, ale przemieszczające się po dnie osadnika i zgarniające nagromadzony na nim osad.

Zastosowanie każdego z typów zgarniaczy wymaga dopasowania konstrukcji osadnika. Przykładowo modele radialne wymagają osadników w kształcie koła, zgarniacze powierzchniowe współpracują ze specjalnymi rynnami uchylnymi, a dla zgarniaczy dennych jest niezbędny zbiornik prostokątny z lekko nachylonym dnem.