Materiały pozłotnicze. Co wchodzi i ich skład?

Pozłotnictwo to zabieg polegający na pokrywaniu przedmiotów cienką powłoką imitującą złoto. Dzięki temu obiekty nabierają szlachetnego wyglądu, przepychu i walorów złota przy niskim koszcie. Pozłotę wykonuje się ze złota, srebra, brązu, aluminium lub cyny przy pomocy różnych technik i narzędzi. Materiały pozłotnicze występują w postaci płatków, proszków, past i farb.

Złoto w płatkach

Do pozłacania bardzo często używa się folii metalowej, którą sprowadza się do postaci płatków o grubości 0,000125 mm. Uzyskuje się to za pomocą długotrwałego i wieloetapowego kucia ręcznego lub maszynowego. Ilość złota mierzy się w gramach użytych na 1000 płatków. Złoto płatkowe stosuje się w tradycyjnych technikach pozłotniczych. Najpopularniejsze zastosowanie to renowacja różnego rodzaju zabytków, np. ołtarzy, figur, kolumn, ram, ikon, mebli, sztukaterii, liter kutych czy elementów ozdobnych na papierze, szkle, metalu i plastiku. Płatki złota dostępne są w różnych odcieniach, co wiąże się ze składem użytego stopu do ich produkcji. Do złota dodaje się miedź, by kolor płatków stał się czerwonawy. Z kolei srebro pozwala uzyskać odcień zieleni. Złoto jest także łączone m.in. z platyną.

Inne materiały pozłotnicze

Do pozłacania używa się również proszku metalowego, który najczęściej uzyskuje się metodą strącania chemicznego. Złoto zmieszane z gumą arabską, sprzedawane jest w formie złota muszelkowego. Nazwa wywodzi się ze starożytności. Złoto połączone spoiwem organicznym sprzedawano w muszlach małż. Złoto muszelkowe można rozpuścić za pomocą wody destylowanej. Natomiast kładzione na pulment daje się wypolerować. Specjalista ze sklepu Edan w Krakowie dodaje:

W zależności od potrzeb i sposobu zastosowania, złoto można także nabyć w rolce lub w pudrze.

Złoto jadalne

Popularny metal szlachetny występuje również w wersji jadalnej wykonanej z 23-karatowego złota. Jest ono naturalnego pochodzenia i pozostaje biologicznie obojętne. W tym wypadku nie może posiadać innych domieszek takich jak miedź. Złoto jadalne służy do ozdabiania posiłków i słodyczy, co pobudza walory estetyczne podczas jedzenia. Samo w sobie nie ma jednak smaku. Jest również na tyle cienkie, że podczas spożywania pozostaje praktycznie niewyczuwalne. Złoto jadalne w formie pudru najczęściej używa się do dekoracji czekolad i deserów. Drobinki sprawdzają się w przystawkach, koktajlach, drinkach i napojach. Natomiast płatki, ze względu na swój rozmiar, uatrakcyjniają dania główne.