Jak wygląda produkcja skór naturalnych?

Eleganckie futro z norek, etola z królików czy kamizelka z lisa to ekskluzywne wyroby odzieżowe, które zachwycają nie tylko wyglądem, ale przede wszystkim doskonałymi właściwościami. Odzież wierzchnia ze skór naturalnych jest trwała, bardzo ciepła i przyjemna w noszeniu. Ponieważ ubrania z naturalnej skóry utrzymują ciepło, a jednocześnie zapewniają właściwą cyrkulację powietrza, dla użytkowników są znacznie zdrowsze niż te wykonane ze sztucznej skóry.

Naturalna skóra jest najstarszym z surowców, wykorzystywanych przez ludzi do produkcji ubrań. Obecnie ze skór produkuje się nie tylko odzież i obuwie, ale też galanterię (torebki, portmonetki itd.), tapicerki i okładki książek. Skóry futerkowe z lisów, norek, królików, jenotów i szynszyli wykorzystywane są do produkcji luksusowych wyrobów odzieżowych.

Produkcja skór futerkowych w Polsce

Pozyskiwaniem i oceną skór futerkowych, a także ich wyprawianiem oraz uszlachetnianiem zajmuje się futrzarstwo. Jest to gałąź rolnictwa, która w Polsce ma nie tylko bogatą tradycję, ale też bardzo duże znaczenie dla całej gospodarki. Obecnie Polska jest jednym z największych i najbardziej cenionych producentów skór futerkowych na całym świecie. Tylko w 2016 roku wartość polskiego eksportu futerkowych skór surowych i wyprawionych wyniosła niemal 1,5 miliarda złotych. Na czym polega ich produkcja?

Proces obróbki skór zwierzęcych nazywamy wyprawianiem. W zależności od rodzaju i przeznaczenia skóry, wyprawianie może obejmować różne etapy, jednak trzy podstawowe, które zachodzą w przypadku wszystkich skór naturalnych, to przygotowanie, garbowanie i kondycjonowanie – opowiada nasz rozmówca z Firmy Handlowej „GUTT”.

Technologia wyprawiania skór naturalnych

Przygotowywanie surowej skóry do dalszego wyprawiania przebiega różnie, w zależności od rodzaju skóry i jej finalnego przeznaczenia. Najczęściej skóry poddaje się suszeniu lub soleniu, a następnie nawilża się je, by nabrały elastyczności. W przypadku skór futerkowych bardzo ważne jest też zmiękczanie włosia i górnej warstwy skóry.

Najważniejszym, a jednocześnie najbardziej wymagającym i czasochłonnym etapem wyprawiania skóry jest garbowanie. Służy ono nadaniu skórze pożądanej struktury oraz barwy. Wstępnie przygotowana skóra trafia najpierw do warsztatu mokrego, gdzie poddawana jest namaczaniu oraz wapnowaniu, których celem jest rozluźnienie włókien. Dopiero wtedy skórę można poddać płukaniu w roztworze garbnika (brzeczki). Czas namaczania skóry w garbniku może wynosić od kilkunastu godzin do nawet miesiąca, co uzależnione jest od rodzaju brzeczki.

Ostatnim etapem jest poddanie skóry garbowanej kondycjonowaniu. I na tym etapie stosuje się różne procesy technologiczne. Garbowaną skórę futerkową można poddać np. farbowaniu, dla uzyskania najbardziej zjawiskowych efektów ostatecznego wyrobu, jakim może być kołnierz zimowego kożucha lub obszycie kaptura.