5 zasad nowoczesnej architektury na przykładzie twórczości Le Corbusiera

Le Corbusier to twórca największego formatu, który z pewnością na trwałe zapisał się w historii sztuki. Nazywany papieżem modernizmu oraz Picassem architektury, zrewolucjonizował sztuki plastyczne i urbanistykę XX wieku. Choć w spektrum jego twórczości znajdowało się również malarstwo i rzeźbiarstwo, to właśnie wkład w rozwój nowoczesnej architektury zapewnił mu stałe miejsce w panteonie współczesnych artystów.

Od lokalnych ornamentów do uniwersalnego puryzmu

Kiedy w Szwajcarii powstawały pierwsze domy w oparciu o projekty Le Corbusiera, młody architekt miał zaledwie 17 lat, a cechą wyróżniającą jego twórczość była bogata ornamentyka – opowiada nasz rozmówca z Pracowni Projektowej Archi Bia w Białymstoku.

Transformacja, jaką przeszedł w wyniku licznych kontaktów z innymi mistrzami architektury podczas podróży po Europie, otworzyła go na nowe i zupełnie sprzeczne z początkowymi założeniami materiały budowlane. W Paryżu Le Corbusier zaczął eksperymentować z żelbetem i odkrywać możliwości funkcjonalizmu. Później artysta zaangażował się w prace nad nowym kierunkiem w malarstwie. Właśnie Le Corbusier jest twórcą naukowych i filozoficznych podwalin puryzmu, który później zaimplementował na gruncie architektury, tworząc proste bryły i podstawowe kolory, dzięki którym kreowana przestrzeń nabiera uniwersalnego wymiaru.

Purystyczne wille Le Corbusiera

Le Corbusier osiadł na stałe we Francji, gdzie w 1923 roku otworzył własną pracownię architektoniczną, by przez kolejne lata projektować budynki wielorodzinne, nowoczesne wille utrzymane w duchu puryzmu. Niezrównane spośród nich: willa Stein w Garches oraz Savoye w Poissy uznawane są do dziś za najlepsze przykłady nowoczesnego budownictwa. Wspomniane budynki doskonale realizują 5 postulatów nowoczesnej architektury, sformułowanych przez Le Corbusiera. Podczas realizacji tych inwestycji wykorzystano do maksimum najistotniejsze osiągnięcia technologii dostępnych w latach 20. XX wieku.

5 zasad nowoczesnej architektury

Postulowane przez Le Corbusiera zasady architektoniczne, które opublikował w 1922 roku w czasopiśmie L’Esprit Nouveau, miały pomóc projektantom w tworzeniu budynków optymalnie wykorzystujących konstrukcje żelbetowe. Dzięki zastosowaniu słupów i stropów, wreszcie można było uwolnić mury budynków z obowiązku pełnienia funkcji nośnej, co pozwoliło na dowolne kształtowanie elewacji. Pierwsza zasada Le Corbusiera nakazuje stawianie budynku na podporach wolnostojących. W ten sposób powstaje wolny parter, który można wykorzystać np. do powiększenia ogrodu lub poprowadzenia ruchu samochodowego. Wg drugiej zasady, wszystkie wnętrza mają opierać się na otwartym planie. W ten sposób można uzyskać przestronne pomieszczenia, znacznie wygodniejsze od ciasnych pokoi. W trzeciej zasadzie Le Corbusier uwalnia fasadę budynku. Elewacja staje się niezależna od konstrukcji całego obiektu, można ją dowolnie kształtować. Czwarta zasada odnosi się do okien, które w nowoczesnym budynku powinny być umieszczone horyzontalnie. Tak jak w przypadku willi Savoye, mogą one być umieszczone wzdłuż całej fasady, co zapewnia maksymalne doświetlenie wnętrza o każdej porze dnia. Piąta zasada Le Corbusiera nakazuje zwrócić przyrodzie powierzchnię, którą odebraliśmy na wzniesienie budynku, poprzez urządzenie ogrodu na płaskim dachu. Wszystkie wymienione postulaty korespondują ze słynnym hasłem „słońce, przestrzeń, zieleń”, które wg twórcy miały być najważniejszymi elementami kreującymi współczesną architekturę.