Co oznacza kurs walutowy o ograniczonych wahaniach?

Kurs walutowy, czyli cena danej waluty wyrażona w innej walucie, zależy od wielu różnych czynników. W długim terminie o notowaniach waluty danego kraju, decyduje stan gospodarki i poziom inflacji. Jeżeli analizujemy notowania walut w krótszych okresach, decydującym czynnikiem jest to, jakie zasady ustalania kursu przyjmuje rząd danego kraju oraz tzw. bank centralny (w Polsce jest to Narodowy Bank Polski).

Reżimy kursowe – co to właściwie oznacza?

Zasady ustalania kursów walut przez rządy i banki centralne to tzw. reżimy kursowe. Podstawowe trzy typy tych reżimów to:

• stały (sztywny) kurs walutowy,
• płynny kurs walutowy,
• kurs o ograniczonych wahaniach.

Sztywny kurs walutowy obierają zazwyczaj państwa w trudnej sytuacji gospodarczej, np. zmagające się z wysoką inflacją. Powiązując wartość swojej waluty z walutą wiarygodnej gospodarki, zwiększają zaufanie inwestorów i konsumentów, dzięki czemu dość szybko są w stanie ograniczyć tempo wzrostu cen. Płynny kurs walutowy obowiązuje w krajach rozwiniętych, m.in. w Polsce i jest zależny od popytu i podaży na daną walutę.

Kurs walutowy o ograniczonych wahaniach

Kurs walutowy o ograniczonych wahaniach to kurs mieszany. Z jednej strony kurs waluty kształtowany jest rynkowo i zależny od czynników takich jak podaż i popyt na daną walutę. Z drugiej strony wahania notowań mogą odbywać się tylko i wyłącznie w ograniczonym zakresie. Określa go władza monetarna, która jest zobowiązana do utrzymania wahań waluty w tym ściśle określonym przedziale. Kiedy kurs dochodzi do określonego poziomu, bank centralny ma obowiązek przeciwdziałać dalszemu osłabieniu lub umocnieniu waluty. Najczęściej czyni to poprzez interwencje na rynku walutowym, takie jak dewaluacja, czyli obniżenie tzw. centralnego parytetu waluty – punktu odniesienia dopuszczalnych odchyleń kursu – oraz rewaluacja, czyli podniesienie centralnego parytetu.

Istnieje wiele odmian tzw. reżimu ograniczającego wahania kursu walutowego. Stosowano tę odmianę kursu także w Polsce w latach 90., do 1995 r. oficjalny kurs złotego nie mógł odchylać się od centralnego parytetu, a od maja tegoż roku kurs mógł odchylać się o 7 procent w górę i w dół. Pasma wahań rozszerzano, aż w 1999 r. dopuszczalne wahanie zostało ustalone na 15 procent. W 2000 r. całkowicie zrezygnowano z kontroli kursu złotego. – mówi nasz rozmówca ekspert z kantoru internetowego Centnet.pl.

Polska, chcąc przystąpić do strefy euro, będzie musiała powrócić do systemu ograniczającego wahania kursu walutowego. Zgodnie z traktatem z Maastricht waluta każdego kraju, który chce wejść do strefy euro, musi przez co najmniej dwa lata przebywać w systemie ERM II (ang. Exchange Rate Mechanism II) – mechanizmie kursowym, którego celem jest utrzymanie stabilnych kursów walutowych pomiędzy euro a uczestniczącymi w nim walutami narodowymi. Włączenie waluty do systemu polega na ustaleniu jej kursu centralnego wobec euro i zakresu dopuszczalnych wahań wokół wyznaczonego kursu. Przedział wahań wynosi maksymalnie 15 procent odchylenia.