Jak wygląda nakładanie izolacji metodą natryskową?

Nowoczesne metody wykonywania termoizolacji mogą znacznie ułatwić i przyspieszyć prace związane z zabezpieczaniem budynków przed utratą ciepła. Stosowanie metod natryskowych jest jednym ze sposobów na radzenie sobie z ograniczeniami, jakie wiążą się z wykorzystywaniem tradycyjnych materiałów dociepleniowych w postaci sztywnych płyt lub mat. Technologie natryskowe poza szybką i wygodną aplikacją oferują także świetne współczynniki izolacyjności.

Znaczenie odpowiedniej termoizolacji i jej dostępne rodzaje

Zapewnienie właściwej ochrony termicznej budynku jest coraz istotniejsze, zarówno w przypadku nowych inwestycji, jak i obiektów, które są poddawane modernizacji lub przebudowie. Przegrody budowlane – ściany, stropy i fundamenty, a także cała struktura dachu, które nie są prawidłowo zabezpieczone, stają się miejscem zwiększonej ucieczki ciepła. W miejscach pozbawionych izolacji tworzą się tzw. mostki cieplne, których obecność sprzyja wychładzaniu wnętrza. Efektem jest znaczny wzrost zapotrzebowania na energię pozwalającą na ogrzanie budynku, a tym samym wysokie koszty jej pozyskania. Opłaty związane z zakupem opału okazują się w takich sytuacjach największą pozycją budżetu przeznaczonego na utrzymanie budynku – zauważa przedstawiciel firmy INBUD, specjalizującej się w dystrybucji i sprzedaży materiałów izolacyjnych.

Najlepszą metodą na zmniejszenie wydatków na utrzymanie we wnętrzu odpowiedniego poziomu komfortu termicznego jest nie tylko zakup odpowiednio wydajnego kotła centralnego ogrzewania, ale przede wszystkim wykonanie właściwej izolacji termicznej. Warto pamiętać, że materiały ocieplające poza zdolnością do zatrzymywania ciepła we wnętrzu pełnią też ważną funkcję latem, zapobiegając nadmiernemu nagrzewaniu się pomieszczeń, redukując tym samym koszty związane z korzystaniem z klimatyzacji. Warstwa termoizolacji może też znacznie ograniczać ilość hałasu, jaki przedostaje się do budynku z zewnątrz.

Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów materiałów termoizolacyjnych, które można zastosować podczas budowy lub docieplania istniejącego już obiektu. Dużą popularnością cieszą się zwłaszcza technologie dobrze sprawdzone i stosowane od lat, takie jak płyty z polistyrenu ekspandowanego, czy dobrze znanego styropianu EPS i wełny mineralnej, zarówno w postaci wełny skalnej, jak i wełny szklanej. Coraz częściej inwestorzy decydują się jednak także na korzystanie z izolacji cieplnych z bardziej innowacyjnych rozwiązań, takich jak np. płyty z poliuretanu, płyty poliizocyjanuratowe, a także płyt fenolowych. Zainteresowaniem cieszą się też aerożele oraz chętniej wybierane pianki natryskowe, które łączą w sobie wygodę układania ze znakomitymi parametrami użytkowymi.

Sposoby układania termoizolacji

Każda termoizolacja, która ma tworzyć efektywną barierę powstrzymującą przenikanie ciepła, powinna być wykonana z materiału charakteryzującego się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła i odpowiednio zamontowana. Prawidłowy montaż tradycyjnych materiałów izolacyjnych wymaga ścisłego przestrzegania reżimu technologicznego i dużej precyzji. W przypadku dociepleń budynków wykonywanych klasycznymi metodami mokrymi, płyty ze styropianu, wełny czy innych materiałów muszą być zamocowane do ścian zewnętrznych lub stropu tak, by nie tworzyły się między nimi szczeliny. Liczyć się będzie dobre mocowanie za pomocą odpowiedniej zaprawy wspomagane kotwami mechanicznymi oraz zabezpieczenie całości przed wpływem warunków atmosferycznych przez nałożenie warstwy tynku czy lekkiej okładziny. Przy metodach suchych ocieplenie powinno być odpowiednio zainstalowane do specjalnego rusztu, a następnie zabezpieczone za pomocą wentylowanej fasady z drewna, paneli lub okładzin ceramicznych czy kamiennych.

Więcej problemów wiąże się zwykle z termoizolowaniem dachów. W przypadku dachów płaskich o konstrukcji wentylowanej materiał termoizolacyjny musi być ułożony na stropie ostatniej kondygnacji, a przy dachach odwróconych umieszczony na zewnątrz na warstwie hydroizolacyjnej i odpowiednio zabezpieczony przed działaniem wiatru. Na dachach spadzistych możliwe jest ułożenie klasycznej termoizolacji podkrokwiowej, czyli ułożenie materiału w dwóch warstwach – w przestrzeniach między krokwiami oraz bezpośrednio pod nią, eliminując w ten sposób mostki cieplne tworzące się wzdłuż krokwi i na szczelinach między ociepleniem. Innym sposobem może być wykonanie izolacji nakrokwiowej, kiedy to sztywne płyty umieszcza się nad konstrukcją więźby dachowej, a pod łatami i kontrłatami podtrzymującymi pokrycie dachowe.

Największymi problemami związanymi z tradycyjnymi sposobami montażu izolacji cieplnej jest stosunkowo wolne tempo prac, a także trudności w zachowaniu odpowiedniej precyzji w miejscach, gdzie dostęp jest utrudniony. Problemem bywa także to, że klasyczne materiały termoizolacyjne niezbyt dobrze sprawdzają się na dachach o nietypowej konstrukcji np. w halach o dużej rozpiętości dachu. O ile zwykle stosowanie tradycyjnych rozwiązań dociepleniowych jeszcze na etapie budowy jest możliwe, choć pracochłonne, o tyle prace termomodernizacyjne potrafią być prawdziwym wyzwaniem.

Innowacyjnym podejściem do montażu termoizolacji, które eliminuje możliwe problemy techniczne oraz znacznie przyspiesza wykonanie prac, jest korzystanie z izolacji natryskowych. W tym przypadku materiał ociepleniowy jest nakładany w postaci półpłynnej masy, która przywiera do powierzchni dachu lub ścian, a z czasem twardnieje, tworząc w zależności od potrzeb mniej lub bardziej elastyczną powłokę o bardzo dobrych parametrach, jeśli chodzi o przewodzenie ciepła. Najważniejszymi zaletami korzystania z technologii natryskowej jest fakt, że tak wykonana termoizolacja jest niezwykle lekka, dociera we wszystkie, nawet najodleglejsze miejsca, eliminując możliwość powstawania pustek powietrznych, a także charakteryzuje się znakomitym przyleganiem do większości materiałów budowlanych. Izolacja natryskowa bez kłopotów dopasowuje się do każdego rodzaju powierzchni, a także jest odporna na działanie grzybów i pleśni.

Właściwości i aplikacja termoizolacji natryskowych

Izolacja natryskowa jest o tyle nietypowym materiałem termoizolacyjnym, że powstaje dopiero w miejscu, gdzie ma zostać zaaplikowana. Piana PUR używana do wykonania powłoki izolacyjnej jest wytwarzana przy pomocy specjalnego agregatu, w którym łączone są poszczególne komponenty zawierające poliole, izocyjaniany oraz wodę. Całość po wymieszaniu w odpowiednio dobranej i utrzymywanej na stałym poziomie temperaturze jest następnie pod ciśnieniem podawana podgrzewanymi rurami aż do dyszy, którą operator rozprowadza pianę po izolowanej powierzchni. Ze względu na sposób nakładania piany czynność ta przypomina nieco nakładanie tynków maszynowych lub malowanie za pomocą agregatu, choć konsystencja materiału jest tu zupełnie inna.

Piana PUR musi być nakładana w specjalnym zabezpieczeniu chroniącym operatora przed kontaktem z rozpraszanymi w powietrzu drobinkami piany. Podczas aplikacji piany bardzo ważne jest stałe monitorowanie jej temperatury, a także odpowiednie rozprowadzanie izolacji, która powinna tworzyć strukturę o właściwej grubości. W zależności od potrzeb piana może być rozprowadzana w kilku kolejnych warstwach, po ich utwardzeniu się. Doświadczony operator jest w stanie w dość krótkim czasie pokryć pianą stosunkowo dużą, nawet kilkusetmetrową powierzchnię, co znacznie przekracza możliwości dostępne przy tradycyjnych technologiach.

Termoizolacja natryskowa może być wykonywana zarówno na dachach, jak i ścianach, także fundamentowych oraz stropach i podłogach. W zależności od potrzeb i miejsca aplikacji piana PUR może być wytwarzana w wersji zamkniętokomórkowej lub otwartokomórkowej. Różnią się one między sobą zarówno właściwościami mechanicznymi, jak i izolacyjnymi oraz użytkowymi. Piana otwartokomórkowa PUR jest lżejsza i bardziej elastyczna, co ułatwia jej dostosowywanie się do pracujących powierzchni, takich jak drewniana więźba dachowa, czy rozszerzająca się pod wpływem ciepła połać dachu hali stalowej. Wyróżnia się wysokim współczynnikiem izolacyjności cieplnej, a także niskim oporem dyfuzyjnym, a tym samym dużą paroprzepuszczalnością, sprawdzając się w miejscach, gdzie ważna jest możliwość pozbywania się pary wodnej. Pianę otwartokomórkową najczęściej wykorzystuje się przy izolowaniu dachów stromych.

Nieco inną charakterystykę ma zamkniętokomórkowa piana PUR. W tym przypadku utwardzona struktura wyróżnia się dużą sztywnością i odpornością na działanie czynników mechanicznych, w tym na znaczne obciążenia. Ważną cechą piany zamkniętokomórkowej jest także bardzo niska nasiąkliwość, oznaczająca, że nie wchłania ona wody. Ten rodzaj piany jest również nieprzepuszczalny dla pary wodnej. W porównaniu z pianą otwartokomórkową mniejszy będzie jednak jej współczynnik izolacyjności cieplnej. Ze względu na swoje właściwości zamkniętokomórkowa piana PUR jest stosowana do izolowania stropów i podłóg, a także miejsc narażonych na większe obciążenia. Używa się jej do zabezpieczania ścian fundamentowych, podłóg na gruncie i ścian zewnętrznych. Można z niej korzystać także przy wykonywaniu termoizolacji budynków przemysłowych oraz różnych instalacji – ciepłowniczych lub chłodniczych.