Artykuł Cię zaciekawił? Dowiedziałeś się czegoś więcej? Koniecznie zostaw komentarz! Skomentuj jako pierwszy i podziel się swoimi wrażeniami. Napisz, jak oceniasz nasz artykuł i zostaw opinię. Weź udział w dyskusji. Masz wątpliwości i chcesz dowiedzieć więcej na temat poruszanego zagadnienia? Daj znać, o czym jeszcze chciałbyś przeczytać. Dziękujemy za Twój wkład w budowę bazy komentarzy. Zachęcamy do zapoznania się z pozostałymi artykułami i komentarzami innych użytkowników.
Jak przeprowadzić analizę chlorków w wodzie?
Chlorki, czyli sole kwasu solnego, dzieli się ze względu na pochodzenie. Wyróżnia się chlorki geologiczne, które pochodzą z gruntów lub pokładów naturalnych soli oraz chlorki pochodzące z zanieczyszczeń ściekami. Ten podział ma szczególne znaczenie podczas analizy wody. Kiedy zanieczyszczona jest chlorkami ze ścieków, staje się niezdatna do picia. Natomiast ta zawierająca naturalnie występujące chlorki, może być spożywana, o ile spełnia normy. Sole kwasu solnego łatwo rozpuszczają się w wodzie, wyjątkami są chlorki srebra, rtęci i miedzi. Poziom chlorków w wodzie określić można za pomocą metody miareczkowej Mohra lub Volharda. Wybór metody zależy od rodzaju roztworu.
W przypadku oznaczenia chlorków w roztworze obojętnym lub słabo zasadowym warto zastosować metodę Mohra. Metoda Volharda sprawdzi się w przypadku kwaśnego roztworu. Polega na strąceniu odpowiedniego halogenku nadmiarem mianowanego roztworu azotanu srebra i odmiareczkowaniu nadmiaru jonów srebra mianowanym roztworem tiocyjanianu amonu – wyjaśnia ekspert z firmy ESC Global.
Metoda potencjometryczna jest bezpośrednią metodą oznaczania jonu chlorkowego. Wykorzystuje się w niej elektrodę jonoselektywną. Do próbek wody o stężeniu jonów Cl- od 1 do 250 mg/l może być stosowana metoda spektrofotometryczna. Jest to metoda oznaczania chlorków z tiocyjanianem rtęci znajdująca swoje zastosowanie w większości próbek wody: m. in. gruntowej, przemysłowej oraz ściekowej. Wyróżnia się małą wrażliwością na wpływ substancji obcych oraz jest metodą czułą.
Na czym polega oznaczanie chlorków metodą Mohra?
Oznaczanie chlorków metodą Mohra polega na miareczkowaniu obojętnego lub słabo zasadowego roztworu chlorku mianowanym roztworem azotanu srebra w obecności chromianu potasu jako wskaźnika. Efektem wydzielenia całej obecnej w roztworze ilości jonów chlorkowych jest chlorek srebra. W trakcie miareczkowania pierwszą reakcją jest strącenie białego osadu chlorku srebrowego, a następnie po całkowitym strąceniu jonów chlorkowych jon srebrowy reaguje z chromianem potasu, wytrącając czerwonobrunatny osad chromianu srebra. Etapy wykonania oznaczania chlorków metodą Mohra:
próbkę umieszczoną w kolbie miarowej dopełnić wodą destylowaną, później wymieszać,
do kolby stożkowej odpipetować 25 ml roztworu próbki, następnie rozcieńczyć wodą destylowaną do 100 ml,
przygotowaną próbkę miareczkować mianowanym roztworem azotanu srebra wobec 4-5 kropel roztworu chromianu potasu, aż do pojawienia się brunatnego osadu.
Proces ten wymaga trzykrotnego powtórzenia. Wynik jest średnią arytmetyczną z trzech zgodnych wyników miareczkowania.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana
Dodaj komentarz
Dziękujemy za dodanie komentarza
Po weryfikacji, wpis pojawi się w serwisie.
Błąd - akcja została wstrzymana