Czy studnia chłonna ma sens na gliniastym gruncie?

Każdy posiadacz podmokłej działki ogrodowej czy budowlanej wie, jakim problemem jest powstawanie i utrzymywanie się uciążliwych kałuż i błota po każdym większym deszczu. Studnia chłonna jest rodzajem “osuszacza”, który pozwala pozbywać się nadmiaru wody – zarówno opadowej, jak też powstającej w wyniku działania przydomowej oczyszczalni ścieków. 

Zamiast pozwalać wodzie deszczowej rozlewać się swobodnie po działce, można skierować ją do studni chłonnej. Rozwiązanie jest bardzo proste, lecz nie zawsze możemy je zastosować. Często pojawia się pytanie o to, czy budowa studni chłonnej na gliniastym gruncie ma sens? Czy w takich warunkach spełni ona swoją rolę? Aby odpowiedzieć na to pytanie, wystarczy poznać budowę i sposób działania studni chłonnej. 

Jak jest zbudowana i jak działa studnia chłonna?  

Studnia chłonna to perforowana rura z tworzywa sztucznego lub cembrowina wykonana z betonowych kręgów o średnicy około 1 metra (może być większa, bardzo rzadko jest mniejsza, może też mieć inny kształt), którą należy posadowić pionowo w ziemi. Ściany studni posiadają perforację: otwory o niewielkim przekroju umożliwiają swobodne przesączanie się wody, ale zapobiegają przedostawaniu się do studni ziemi i innych zanieczyszczeń. Dno studni wysypuje się najczęściej około 20-centymetrową warstwą grubego żwiru. 

Budowa studni chłonnej ma jeden cel: dotarcie do przepuszczalnych warstw gleby i odprowadzenie do nich nadmiaru wody, która zbiera się na powierzchni. Dzięki temu możemy rozwiązać problem kałuż i błota, które powstają po intensywnych opadach deszczu. 

Utrzymywanie się kałuż i błota jest spowodowane niską przesiąkliwością wierzchnich warstw gleby, w których znajduje większa ilość iłów lub gliny – tłumaczy specjalista z firmy Mawex. – Studnia chłonna pozwala przebić się do położonych niżej chłonnych warstw gleby i rozsączyć w nich nadmiar wody. 

W tym kontekście odpowiedź na tytułowe pytanie jest oczywista: studnia chłonna jest dedykowana do gleb słabo przepuszczalnych powierzchniowo, w tym przede wszystkim gruntów gliniastych. Do wyjątków należy sytuacja, w której warstwy gliny znajdują się na większym obszarze i zlokalizowane są od samej powierzchni do głębokości kilku metrów. W takich okolicznościach budowa studni chłonnej rzeczywiście mijałaby się z celem. 

Kiedy studnię chłonną należy posadowić w kopcu ziemnym? 

Aby poprawnie spełniać swoje zadania, studnia chłonna nie może być posadowiona niżej niż 1,5 m nad poziomem lustra wód gruntowych (odległość liczy się od dna studni). Jeżeli znajdzie się zbyt blisko lub poniżej lustra wód gruntowych, zamiast być urządzeniem rozsączającym wodę, zamieni się w odbiornik wody z gleby – zacznie działać dokładnie odwrotnie niż powinna. Dlatego pierwszą czynnością, jaką należy wykonać przed instalacją studni chłonnej, jest badanie poziomu wód gruntowych. Jeżeli okaże się, że jest on zbyt wysoki wyjściem jest budowa kopca ziemnego, w którym zostanie posadowiona studnia chłonna. 

W jakich sytuacjach będziemy potrzebowali studni chłonnej?  

Poza odprowadzaniem wody deszczowej, studnia chłonna może też być odbiornikiem oczyszczonej wody z przydomowej oczyszczalni ścieków. Studnia chłonna znajduje też zastosowanie w systemach zagospodarowania deszczówki: odprowadza się do niej nadmiar wody ze zbiornika.