Najważniejsze punkty normy EN 131-1 dotyczące drabin

Drabina to element służący do wykonywania prac na wysokości. Od jej parametrów i stopnia stabilizacji zależy tak naprawdę zdrowie, a często i życie użytkowników. Z troski o bezpieczeństwo pracowników powstała norma PN-EN 131-1. W dokumencie pisze się m.in. o kontroli stanu technicznego oraz o charakterystyce sprzętu. Co jeszcze zawiera się w jej treści?

Typy drabin a stabilizacja

Norma PN-EN 131-1 określa cechy wszystkich drabin wykorzystywanych jako elementy przystawne. Chodzi tu więc m.in. o drabiny rozsuwane, przystawne, rozstawno-przystawne, ale także o wewnętrzne części drabin wielofunkcyjnych.

Zgodnie z dokumentem, drabina o długości podłużnic przekraczającej 3 metry musi być wyposażona w zamocowany na stałe stabilizator, który zwiększa powierzchnię podparcia. Warto przy tym pamiętać, że maksymalna szerokość poszerzenia wynosi 1,2 metrów – tłumaczy ekspert z firmy S.K.A.T. Rusztowania.

Dokonano również podziału drabin na te przeznaczone dla profesjonalistów oraz na takie, z których mogą korzystać niefachowcy. Oczywiście w przypadku tych pierwszych wymagania w zakresie bezpieczeństwa i wytrzymałości są o wiele bardziej wyśrubowane niż w drabinach do użytku domowego.

Konieczność przeprowadzania badań wytrzymałościowych

EN-131 wprowadza także konieczność regularnego wykonywania różnego typu badań wytrzymałościowych. Do okresowych testów zaliczają się:

• badanie sztywności drabin przystawnych i ich odporności na skręcanie (różnica między odkształceniem obydwu podłużnic nie może być większa niż 7% szerokości drabiny);
• badanie sztywności drabin rozstawnych i ich odporności na skręcanie (przy czym druga stopa drabiny nie może się przesunąć dalej niż o 25 mm);
• badanie odporności na obciążenie ciągłe (obciążanie siłą 1500 N nawet do 15000 razy);
• badanie wytrzymałości podłużnic poprzez obciążenie szczebla w pozycji roboczej (przy działaniu siłowym na poziomie 2700 lub 2250 N);
• badanie poślizgów drabiny ustawionej na szkle (obciążenie nie może wywołać przesunięcia stóp o więcej niż 40 mm w ciągu minuty).

Obowiązkowe badania techniczne drabiny powinno się przeprowadzać nie rzadziej niż raz na rok. Muszą być one wykonywane i udokumentowane przez uprawnionego lub odpowiednio przeszkolonego pracownika.

Oprócz obligatoryjnych kontroli okresowych warto wykonywać również specjalne przeglądy techniczne, w przypadku podejrzenia, że bezpieczeństwo pracy na drabinie jest zagrożone. Wykonanie testów specjalnych zalecane jest zwłaszcza po wprowadzonych modyfikacjach w budowie sprzętu lub gdy drabina jest wystawiona na działanie skrajnych czynników atmosferycznych.

Drabina? Najlepiej od producenta

Zarówno profesjonalne drabiny aluminiowe, jak i te przeznaczone do indywidualnych, a nie branżowych zastosowań, powinny pochodzić od zaufanego producenta. Do zakupu powinna być dołączona pełna dokumentacja, wraz z instrukcją użytkowania.

W instrukcji powinien znaleźć się spis wszystkich niezbędnych czynności, a także informacje o zasadach użytkowania oraz o ustawianiu i pozycjonowaniu drabiny.