Do czego wykorzystuje się lampy szczelinowe

Lampa szczelinowa to jeden z najważniejszych instrumentów optycznych. Bez niej trudno wyobrazić sobie gabinet optyka. Nie ma też innego urządzenia, które pozwala na tak dokładne zbadanie siatkówki oka i tak dokładną analizę niektórych chorób. Do czego konkretnie wykorzystuje się lampy szczelinowe?

Budowa

Lampa szczelinowa to przyrząd składający się z lampy świecącej światłem o dużej mocy i z biomikroskopu rogówkowego. W takim mikroskopie możemy uzyskać przybliżenie od 6 do 40 razy, co pozwala dobrze zbadać struktury przedniej części oka: twardówki, tęczówki, spojówek, soczewki, rogówki i powieki. Pozwala ono badać obydwoje oczu jednocześnie dzięki zastosowaniu stereoskopii. Ma możliwość wymiany soczewek i innych elementów wpływających na optykę. Wstawiając niektóre modele soczewek, można uzyskać możliwość najdokładniejszego zbadania przedniej części oka ze wszystkich dostępnych urządzeń. Jeżeli pacjent jest bardzo wrażliwy na światło, to jego natężenie można zmniejszyć, stosując odpowiedni filtr. Są również dostępne filtry dla lekarza, który za ich pomocą może uwydatnić takie czy inne elementy badanych oczu. Przykładowo, filtr zielony (tzw. bezczerwienny) uwydatnia na obrazie włókna nerwowe i naczynia krwionośne siatkówki, a filtr kobaltowoniebieski pozwala na zastosowanie w badaniu fluoresceiny. Aktualnie dostępne lampy dostarczane są z dodatkowym oprogramowaniem komputerowym pozwalającym na nagrywanie wideo, robienie zdjęć, porównywanie ich i analizę danych.

Jak wygląda badanie lampą szczelinową?

Podczas badania lampą szczelinową pacjent opiera brodę i czoło na specjalnych podpórkach. Musi być w takiej pozycji nieruchomo przez cały czas badania oraz nie mrugać (lub robić to możliwie rzadko), aby badanie było możliwie dokładne. Wynika to z tego, że przy mikroskopie powiększonym precyzyjnie na konkretny obiekt każde poruszenie sprawi, że obraz będzie niewyraźny i ustawienie trzeba będzie skorygować. Pacjent powinien również patrzeć jakby w dal, przed siebie, i nie skupiać się na żadnym elemencie lub oczach lekarza. Jeżeli pacjent ma skurcz akomodacyjny, to przed badaniem należy skropić oczy lekiem zawierającym atropinę. Pozwoli to rozszerzyć źrenicę do badania. Dla pacjenta będzie jednak skutkować efektem ubocznym w postaci nieostrego widzenia i nadwrażliwości na światło, które będą trwały do kilku dni. Aby je załagodzić, pacjent może przez ten czas nosić okulary przeciwsłoneczne. Całe badanie trwa maksymalnie kilka minut, a wynik jest przedstawiany w formie opisowej. Jedne z najnowocześniejszych i najdokładniejszych lamp można znaleźć u dobrych dystrybutorów sprzętu optycznego, np. firmy Poland Optical.