Metody antykoncepcji hormonalnej

Antykoncepcja hormonalna to jeden z najwygodniejszych i zarazem najskuteczniejszych sposobów zabezpieczania się przed niechcianą ciążą. Istnieje co najmniej kilka metod przyjmowania hormonów w tym przypadku. Najlepszą dla danej kobiety dobierze zawsze lekarz ginekolog, warto jednak mieć rozeznanie, jakie opcje są do wyboru. Przedstawiamy je więc poniżej. Klasycznym (choć przez dekady istotnie udoskonalonym) rozwiązaniem są dwuskładnikowe pigułki, często będące pierwszym skojarzeniem na hasło „antykoncepcja hormonalna”. Zgodnie z nazwą zawierają dwie substancje aktywne: estrogen i progestagen, dzięki czemu nie tylko hamują owulację, ale też utrudniają dotarcie plemników do jajeczka, gdyby mimo wszystko zostało ono uwolnione. Tabletki dwuskładnikowe przyjmuje się doustnie o stałej porze, codziennie przez trzy tygodnie. Potem następuje tygodniowa przerwa, w trakcie której pojawia się tzw. krwawienie z odstawienia.

Skuteczność pigułek zostaje wówczas podtrzymana, o ile kolejne opakowanie zacznie się przyjmować nie później niż po siedmiu dniach od zakończenia poprzedniego – dowiadujemy się w białostockim gabinecie ginekologiczno-położniczym dr Anny Kluz-Kowal.

Nie każda kobieta może stosować tę właśnie metodę antykoncepcji hormonalnej. Palaczki, matki karmiące, panie z zaburzoną krzepliwością czy nękane przez nawracające infekcje intymne powinny rozważyć raczej tzw. minipigułki, czyli pigułki jednoskładnikowe. Zawierają wyłącznie progestagen, trzeba je zaś przyjmować codziennie (bez tygodniowej przerwy), o tej samej porze z dokładnością co do godziny.

Metody alternatywne

Doustne przyjmowanie antykoncepcji wymaga więc systematyczności. Niestety stwarza też ryzyko zajścia w ciążę w przypadku wystąpienia biegunki lub wymiotów (do 4 godzin po zażyciu pigułki) i obciąża wątrobę. Na szczęście istnieją alternatywy w postaci wkładek, krążków, plastrów, implantów i zastrzyków hormonalnych. Umieszczana przez ginekologa w macicy wkładka uwalnia hormony wchłaniane do organizmu przez błonę śluzową macicy i zabezpiecza przed niepożądaną ciążą przez 3-5 lat, w zależności od dawki (mniejsza zalecana jest kobietom palącym oraz tym, które jeszcze nie rodziły). Podobnie długie zabezpieczenie gwarantuje wszczepiany pod skórę implant uwalniający hormony przechwytywane przez włosowate naczynia krwionośne. W razie wystąpienia ewentualnych działań niepożądanych albo pragnienia zajścia w ciążę można usunąć go wcześniej. Brak takiej możliwości cechuje natomiast metodę domięśniowych zastrzyków uwalniających hormony przez 2-3 miesiące.

Kontrola i wygoda

Jeśli chcemy zachować nieco większą kontrolę nad antykoncepcją, ale jednocześnie nie martwić się codziennym przyjmowaniem pigułek, warto rozważyć stosowanie plastrów antykoncepcyjnych naklejanych na skórę lub krążków dopochwowych. Plastry należy zmieniać co tydzień (robi się to samodzielnie, bez pomocy lekarza, który jedynie wypisuje receptę), krążek starcza na trzy tygodnie. Po trzech tygodniach można zrobić przerwę na krwawienie z odstawienia, podobnie jak w przypadku pigułek dwuskładnikowych.