Jakie urządzenia wykorzystuje się do diagnostyki w okulistyce?

Oko to narząd o bardzo skomplikowanej budowie, którą dopiero niedawno udało się w pełni poznać dzięki zaawansowanym urządzeniom obrazującym w 3D. Z uwagi na niewielkie rozmiary, niemożność pobrania próbek oraz specyfikę budowy, diagnostyka okulistyczna to bardzo wymagająca dziedzina. Jakimi urządzeniami posiłkują się lekarze okuliści, aby dokładnie zbadać pacjenta?

Z czego składa się oko?

Budowa i działanie oka są podobne do tego, w jaki sposób działają aparaty fotograficzne i kamery filmowe – są one zresztą wzorowane na ludzkim oku. Gałka oczna to niewielka kulka. Przez jej przednią część, a dokładniej przez otwór nazywany źrenicą, wpada światło. Jego ilość jest regulowana przez skurczanie i rozkurczanie tęczówki, która w zależności od potrzeb przesłania lub odsłania źrenicę. Dalej światło przechodzi przez gałkę oczną i trafia na siatkówkę.

Siatkówka składa się z komórek światłoczułych – mówi specjalista z firmy Poland Optical. – Zasada jej działania przypomina trochę kliszę fotograficzną albo matrycę cyfrową. W jednym i drugim przypadku odbierane są impulsy świetlne. Dalej z siatkówki są one przekazywane nerwem wzrokowym do mózgu. Z tych impulsów tworzy on obraz, który widzimy. Dzieje się to oczywiście bardzo szybko i w sposób ciągły, dzięki czemu możemy widzieć ruch.

Powyżej przedstawiliśmy wielkie uproszczenie. Tak naprawdę każda część oka jest skomplikowaną strukturą. Wystarczy wspomnieć, że na samej siatkówce ulokowanych jest 90 milionów pręcików oraz 4,5 miliona czopków.

Urządzenia do diagnostyki okulistycznej

Oko jest niewielkie i bardzo wrażliwe na wpływ otoczenia. Dlatego jest dokładnie chronione. Służą temu oczodoły, powieki, brwi, rzęsy, aparat łzowy i inne. Taka budowa utrudnia diagnozowanie chorób. Jak radzą sobie okuliści, gdy chcą pomóc pacjentowi? Lista przedmiotów służących do badania oczu jest długa i obejmuje zarówno zupełnie proste przyrządy (np. tablice do odczytywania optotypów), jak i bardzo zaawansowane technologicznie urządzenia (np. tomografy, biometry, synoptofory, ultrasonografy, oftalmometry i wiele innych). Okulistyczny sprzęt diagnostyczny można podzielić na taki, który bada funkcje oka – np. reakcję na światło, jego załamywanie, pole widzenia, oraz na taki, który obrazuje budowę oka, dostarczając wiedzy o ewentualnych zmianach i anomaliach. Przyrządem, który bada pole widzenia pacjenta, jest polomierz (perymetr), np. Oculus Centerfield II. Z kolei budowę oka, a dokładniej siatkówki, można określić np. przy pomocy spektralnego tomografu optycznego.