Afazja dziecięca

O afazji dziecięcej można mówić w przypadku, gdy dziecko po ukończeniu drugiego, a nawet trzeciego roku życia, nie robi żadnych postępów w komunikacji językowej i wydaje się, że nie rozumie, co się do niego mówi. Tego typu przypadek powinien skłonić rodziców do spotkania się z logopedą, który będzie w stanie wyjaśnić problemy komunikacyjne dziecka. W naszym artykule wyjaśniamy, czym jest afazja dziecięca oraz jakie ćwiczenia są w takim stanie pomocne.

Przyczyny afazji dziecięcej

Afazja dziecięca może rozwijać się pomimo braku u dziecka zaburzeń natury psychologicznej, problemów ze słuchem czy upośledzenia umysłowego. Oznacza ona problemy z wykształceniem mowy. Przyczyną tego zaburzenia mogą być uszkodzenia bądź niedokształcenia pewnych struktur mózgowych ze względu na wrodzone zaburzenia, urazy w okresie prenatalnym, niemowlęcym lub wczesnodziecięcym, a także przebyte choroby. Zależnie od pojawienia się uszkodzeń można mówić o afazji dziecięcej wrodzonej oraz nabytej. W przypadku tej drugiej uszkodzenia, którymi są najczęściej mechaniczne urazy głowy, pojawiają się w co najmniej drugim roku życia dziecka.

Objawy afazji dziecięcej

Jak objawia się afazja dziecięca? Mowa u dzieci nie jest w ogóle wykształcona lub rozwija się ze znacznym opóźnieniem – zniekształcają one brzmienie słów, łatwo je zapominają, nie są w stanie wypowiedzieć dłuższych wyrazów, dzielą je na sylaby, aby ułatwić ich wypowiedzenie, mają bardzo wąski zakres słów, ograniczają się do jednowyrazowych wypowiedzi i często przygotowują się do nich poprzez artykulację próbną. Zdarza się także, że dzieci nie są w stanie zrozumieć przekazywanych im słów, co prowadzi do niewykonywania przez nie poleceń. Objawy oraz ich nasilenie są jednak zróżnicowane u każdego dziecka.

Leczenie afazji dziecięcej

Postawienie właściwej diagnozy w kwestii afazji dziecięcej nie jest takie proste. Wymaga ona zazwyczaj kilku wizyt u logopedy, który przeprowadza ocenę mowy dziecka. Bada się umiejętność tworzenia wypowiedzi oraz umiejętność rozumienia usłyszanych komunikatów, budowę i funkcję narządów mowy, umiejętność powtarzania, a także sprawność motoryczną dziecka, rozpoznawanie dźwięków, jego orientację przestrzenną i lateralizację. Terapia powinna objąć nie tylko dziecko, ale również jego środowisko – rodzinę oraz przedszkole lub szkołę. Podczas procesu terapeutycznego przeprowadza się specjalne ćwiczenia, które obejmują stymulację mowy oraz jej rozumienia. Może to być np. stymulowanie powtarzania i utrwalania wypowiedzi lub wyróżniania dzięki specjalnym gestom i intonacjom nazw. Efekty są jednak zależne od typu afazji dziecięcej.

Afazja ekspresyjna jest łatwiejsza w leczeniu – w tym przypadku dziecko ma zdolność rozumienia mowy, ale problemy pojawiają się w przypadku budowania wypowiedzeń. Afazja percepcyjna powoduje już zaburzenia zarówno w mowie czynnej, jak i biernej, czyli w wypowiedziach oraz rozumieniu – wyjaśnia specjalista ze sklepu internetowego KOMLOGO, oferującego różnego rodzaju narzędzia do diagnozy logopedycznej.