Metody usuwania zatorów kanalizacyjnych

Zatory kanalizacyjne stanowią prawdziwy problem. Aby nie doprowadzić do ich powstawania, powinniśmy dbać o bieżącą konserwację kanałów sanitarnych. Utrzymywanie czystości w różnego rodzaju instalacjach wewnętrznych, w których występuje najwięcej osadów tłuszczowych, a także blokad ze szmat, papierów czy innych śmieci, to podstawa konserwacji każdego systemu kanalizacji. Co jednak, kiedy zatory już powstaną? Jakie są metody ich usuwania? Bez względu na to, czy mamy do czynienia z udrażnianiem kanalizacji wewnętrznej czy udrażnianiem pionów kanalizacji w budynkach wielokondygnacyjnych, gdzie zatory powstają na skutek używania detergentów, osadzania się kamienia lub innych zanieczyszczeń oraz zalegających odpadów z gałęzi i liści, wyróżniamy trzy metody radzeniami sobie z awariami.

Metoda mechaniczna

Używana najczęściej do usuwania tłuszczu lub kamienia, zalegających na ścinkach kanału. Jeśli jego średnica jest mniejsza niż 100 mm, wówczas stosuje się lekki sprzęt. Powyżej tej wartości do akcji wkracza ciężki pojazd specjalny, wyposażony w płuczkę ciśnieniową oraz rurę ssawną, a także dwa zbiorniki. Pierwszy zawiera wodę do płukania kanałów, drugi osady wymyte lub wypłukane podczas czynności czyszczenia kanału.

Metoda ciśnieniowa

Metoda ciśnieniowa, inaczej nazywana hydrodynamiczną, jest najpopularniejszym sposobem utrzymania czystości rur, stosowanym przy usuwaniu zatorów w instalacjach zewnętrznych – tłumaczy pracownik zakładu utylizacyjnego Tran Szam.

W tej metodzie również używa się specjalnego pojazdu, różniącego się tym, że specjalna wycinarka do usuwania zanieczyszczeń znajduje się na końcówce węża, który podaje wodę pod ciśnieniem. Ciśnienie to jest wytwarzane przez pompę, znajdującą się na samochodzie. Mechanizm jest prosty. Woda pod silnym ciśnieniem uderza o ściany rur kanalizacyjnych, co powoduje odrywanie się zanieczyszczeń. Jednocześnie strumień wody jest kierowany w przeciwnym kierunku po to, aby spływały one do osadnika, z którego są wybierane za pomocą rury ssawnej. Ta metoda sprawdza się przede wszystkim przy usuwaniu bardzo twardych osadów, takich jak korzenie, korki ze szmat, czy skamieniały piach.

Metoda bakteriologiczna

Ostatnia metoda to metoda bakteriologiczna, wykorzystywana przede wszystkim do usuwania zatorów kanalizacyjnych w pionach kuchennych oraz łazienkowych, do których wpuszcza się specjalne szczepy bakterii, powodujące rozpuszczenie osadu. Po odpowiednim czasie czyści się pion za pomocą sprężyn, które usuwają pozostały osad. Jest to najbardziej skuteczna metoda ze wszystkich wyżej zaprezentowanych, lecz przy tym najbardziej czasochłonna.