Deskowania do budowy tuneli. Podstawowe cechy

Istotnym czynnikiem przy budowie tuneli jest dobór odpowiedniej techniki deskowania. Inwestycje mogą być realizowane w oparciu o standardowe systemy deskowań tunelowych bądź też indywidualnie opracowane projekty z wykorzystaniem deskowań dźwigarowych, podparć nośnych czy kozłów oporowych. Ważne, by dane rozwiązanie było dopasowane do projektu budowlanego. Jakie są główne cechy deskowań tunelowych? Deskowanie tunelowe stanowi jeden z podstawowych typów deskowania modułowego, stosowanego w inżynierii budowlanej. Jego realizacją zajmuje się szereg renomowanych przedsiębiorstw, m.in. znana i ceniona firma Doka. Konstrukcja deskowania jest otwarta po obu stronach i – jak sama nazwa wskazuje – znajduje zastosowanie przy budowie tuneli. Mogą być to tunele budowane w oparciu o metodę odkrywkową, górniczą lub podstropową.

Tunele budowane metodą odkrywkową

W metodzie odkrywkowej przygotowany wykop jest dostępny z poziomu terenu. W wykopie tym wznosi się konstrukcję deskowania oraz wykonuje odcinek tunelu, a następnie całość zasypuje. Konstrukcja tunelu wylewana jest zatem od zewnątrz. Po opisaną metodę sięga się przy tunelach z przekrojem ramowym, prostokątnym i tunelach mających sklepienie łukowe.

Tunele budowane metodą górniczą

Metoda górnicza zakłada wydrążenie przestrzeni na tunel w górotworze. Przestrzeń ta musi być zabezpieczona, np. przy pomocy powierzchni z betonu wylewanego w deskowaniu. Zabezpieczone wnętrze tunelu jest wykańczane zgodnie z założeniami projektowymi, np. na potrzeby arterii komunikacyjnej biegnącej przez pasmo górskie. W takich przypadkach deskowanie służy do wykonania wewnętrznej powierzchni tunelu. Podawanie betonu jest możliwe za sprawą specjalnych otworów technologicznych pozostawionych w deskowaniu.

Tunele budowane metodą podstropową

Metoda podstropowa to inaczej metoda półodkrywkowa. Proces budowy tunelu – podobnie jak w przypadku metody odkrywkowej – zaczyna się od wykonania wykopu. W jego wnętrzu tworzone są palisady i ściany szczelinowe, mające być docelowo zewnętrznymi elementami konstrukcji tunelu. Na ścianach i pozostawionym między nimi gruncie formowany jest strop tunelu. Tak utworzoną konstrukcję można zasypać, a następnie usunąć grunt spod stropu. Dzięki temu powstaje rama tunelu. Na końcowym etapie wykonywana jest płyta denna, gdzie układa się jezdnię lub torowisko (zależnie od przeznaczenia tunelu). Deskowanie tunelowe jest tutaj używane głównie do wykonania stropu tunelu. Na gruncie układane jest sklejkowe poszycie, które ma za zadanie zapewnić gładką powierzchnię na spodzie stropu.