Budowa sauny fińskiej

Regularne wizyty w saunie fińskiej nie tylko są bardzo przyjemne, ale przede wszystkim niosą ze sobą wiele korzyści zdrowotnych. Nic więc dziwnego, że coraz więcej osób decyduje się na instalację sauny we własnym domu. Zwłaszcza że nie jest to przedsięwzięcie tak karkołomne, jak by się mogło zdawać. Co warto zatem wiedzieć na temat budowy sauny fińskiej? Jeśli mamy taką możliwość, dobrze jest uwzględnić ją w planach mającego dopiero powstać budynku. To z pewnością najwygodniejsze rozwiązanie. Z reguły nic też jednak nie stoi na przeszkodzie, by na saunę zaadaptować część istniejącego już pokoju kąpielowego czy pomieszczenia, które przestało pełnić swe dotychczasowe funkcje (np. sypialni dziecka, które rozpoczęło już własne życie). Można też dobudować ją na zewnątrz budynku czy wręcz zdecydować się na jej wariant wolnostojący.

Wykonanie

Przy odrobinie smykałki do majsterkowania saunę da się zmontować na własną rękę z gotowych prefabrykatów. W przypadku pomieszczeń o większych lub nietypowych rozmiarach lepiej jednak zlecić cały proces profesjonalistom, takim jak choćby warszawska firma SF Sauny Fińskie. Specjaliści udzielą nam zresztą również cennych informacji dotyczących samodzielnego montażu.

Wymagania techniczne

Niezależnie od tego, kto ostatecznie zbuduje naszą saunę, powinna ona koniecznie spełniać poniższe wymogi:

• drzwi otwierane na zewnątrz (ze względów bezpieczeństwa),
• wysokość pomieszczenia wynosząca co najmniej 2 m,
• odpowiednia wentylacja.

Brak wydajnej instalacji nawiewno-wywiewnej może z jednej strony skutkować pojawieniem się pleśni, z drugiej zaś przegrzaniem elementów wnętrza sauny, a w efekcie nawet pożarem. Wlot świeżego powietrza (najlepiej wstępnie ogrzanego, czyli pochodzącego z części mieszkalnej budynku) powinien znajdować się w dole, podczas gdy wywiew – tuż pod sufitem, na przeciwległej ścianie. Cyrkulacja powietrza musi być też zapewniona pomiędzy kabiną sauny a ścianą wnętrza, w której się ona znajduje.

Materiały

Ściany samej sauny powinny być wykonane z drewna, i to gatunku odpornego na wilgoć oraz duże wahania temperatur. W tej roli świetnie sprawdzą się zwłaszcza jodła kanadyjska, świerk skandynawski i cedr. Ważne, by panele – o grubości przynajmniej 12 mm – zawierały jak najmniej żywicy i sęków. Pod panelami zaś należy umieścić grubą na 45-100 mm warstwę izolacji z wełny mineralnej (styropian źle reaguje na tak duże ciepło), chyba że sauna wykonana jest z pełnych bali drewnianych. Izolacja przeciwwilgociowa nie jest konieczna. Warto jedynie zabezpieczyć ściany przed wchłanianiem wilgoci z podłogi, stawiając je np. na aluminiowych profilach. Pamiętajmy tylko, by ograniczyć liczbę metalowych elementów do minimum, ponieważ po rozgrzaniu się mogą grozić użytkownikom poparzeniem. Elementy plastikowe z kolei mogą się wypaczyć lub stopić.

Podłoga

Drewniany ruszt podłogi – koniecznie ryflowany, by zminimalizować ryzyko potknięcia – powinien znajdować się nad poziomem podłogi właściwej, wykonanej np. z płytek ceramicznych bądź terakoty. Odpływ wody jest niezbędny tylko w przypadku saun parowych, warto o niego zadbać jednak również w przypadku suchej sauny fińskiej, bo dzięki temu łatwiej ją utrzymać w czystości. Ważne, by kratka odpływu nie znalazła się tuż pod piecem, gdyż może to spowodować wciąganie do pomieszczenia niemiłych zapachów z kanalizacji.

Urządzenia

Skoro zaś o piecu mowa, to do wyboru mamy zasadniczo piece na drewno (lub rzadziej węgiel), które muszą być wyposażone w komin odprowadzający dym, oraz znacznie wygodniejsze piece zasilane elektrycznie. W przypadku sauny o powierzchni do 4,5 m kw. powinien wystarczyć piec jednofazowy, jednak większe pomieszczenia wymagają już urządzenia trójfazowego, o większej mocy. Piec montuje się w pewnym oddaleniu od instalacji nawiewno-wywiewnej, zwykle na wejściowej ścianie albo pod ławkami, gdzie często mocuje się także specjalnie przeznaczone do sauny oprawy oświetleniowe. Alternatywą dla tego rozwiązania jest umieszczenie ich na ścianie – byle minimum 30 cm pod sufitem, a także nie bezpośrednio nad piecem.