Metody zastosowania spoiw srebrnych

Spoiwa srebrne należą do tzw. lutów twardych, czyli takich, których temperatura topnienia wynosi więcej niż 450 st. C. Wykazują one bardzo dobrą odporność na ścinanie i zmęczenie, a także wysoką udarność. Niestraszne im jest również działanie kwasów i zasad. Znakomite właściwości mechaniczne wraz z doskonałą płynnością oraz dobrą zwilżalnością decydują o bardzo szerokim zakresie wykorzystania spoiw srebrnych. Zawierają one zazwyczaj ok. 45 proc. czystego srebra. W zależności od tego, jakie inne substancje wchodzą w skład spoiwa, różny może być zakres temperatur jego topnienia. Stąd tak ważny jest dobór odpowiedniego rodzaju lutu (a także stopnia jego otulenia) do konkretnego zastosowania. Dodatek cyny na przykład obniża temperaturę topnienia, poprawiając jednocześnie wspomnianą zwilżalność lutu. Dzięki niej zaś możliwe jest łączenie większości metali i stopów, co sprawia, że spoiwa srebrne należą do najbardziej uniwersalnych.

Co można nimi lutować

Można nimi łączyć między innymi materiały takie jak różne rodzaje stali (chociażby stal nierdzewna, węglowa czy niskostopowa), miedź i nikiel oraz stopy tych pierwiastków, podobnie jak stopy srebra albo żeliwo. – Pozwala to znaleźć lutom srebrnym zastosowanie w branży elektrycznej, elektronicznej, chłodniczej, spożywczej i mechanicznej, a także w jubilerstwie – wylicza ekspert z Walcowni Metali Niezależnych „Łabędy”.

Spoiwo o dobrym działaniu kapilarnym i zakresie temperatur topnienia wynoszącym 690-810 st. C wykorzystuje się na przykład do lutowania instalacji sanitarnych i w mechanice precyzyjnej, jak również przy wytwarzaniu różnego rodzaju narzędzi. Dobra płynność, odpowiednia barwa i brak porowatości pozwala stosować taki lut srebrny w seryjnej produkcji mosiężnych elementów (czyli chociażby w przemyśle oświetleniowym). Z kolei lut o wysokiej zawartości srebra i zakresie temperatur topnienia 650-710 st. C przykładowo wykorzystany zostanie raczej do zespalania agregatów chłodniczych i innych urządzeń chłodzących oraz sprzętu AGD. Wysoką odporność na korozję takiego spoiwa doceniono też w przemyśle spożywczym, gdzie lutuje się nim chociażby elementy instalacji destylacyjnych.

Metody lutowania

Dwie najczęściej stosowane metody lutowania z użyciem spoiw srebrnych to lutowanie płomieniowe (zwykle palnikiem acetylenowo-tlenowym lub propanowo-tlenowym) oraz indukcyjne (np. z wykorzystaniem energii elektrycznej). Pierwsza z uwagi na koszt urządzeń jest znacznie tańsza, druga natomiast przewyższa ją pod względem szybkości, precyzji i wydajności. Jakość wykonywanych złączy potrafi być też lepsza w przypadku lutowania indukcyjnego, które umożliwia również istotną redukcję zjawiska utleniania, jest jednak stosowane przede wszystkim w produkcji elementów o podobnych parametrach oraz wymiarach.