Charakterystyka i rodzaje saun

Korzystanie z sauny jest w stanie przynieść wiele korzyści zarówno ciału, jak i psychice, niezależnie od tego, z jakiego rodzaju zabiegu korzystamy. Warto jednak zapoznać się z dostępnymi możliwościami, ponieważ niektóre warianty mogą służyć nam lepiej niż inne albo po prostu sprawiać nam więcej przyjemności. Oprócz dwóch najbardziej znanych modeli, czyli sauny fińskiej oraz łaźni parowej, istnieje bowiem jeszcze co najmniej kilka opcji.

Sauna sucha

Zacznijmy jednak od krótkiego podsumowania na temat tych najczęściej spotykanych przykładów. Sauna fińska, zwana niekiedy suchą tudzież (znacznie rzadziej) szwedzką, to wyłożone drewnem pomieszczenie, w którym znajduje się nagrzewający kamienie piecyk. Kamienie te można polewać wodą, co zwiększa wilgotność powietrza, ta ostatnia jednak zasadniczo wynosi w przypadku sauny suchej od 5 do 15 proc. – To znacznie mniej niż w przeciętnym mieszkaniu, stąd też nazwa tego zabiegu – tłumaczy przedstawiciel firmy Sauny Fińskie. O ile wilgoci jest więc niewiele, o tyle temperatura sięga od 70 do nawet 110 st. C. Nie zaleca się przebywania w takiej saunie przez dłużej niż kwadrans bez przerwy.

Sauna mokra

Podobna w budowie i wyglądzie, jednak różniąca się parametrami temperatury i wilgotności jest tzw. sauna mokra. Tutaj również siedziska i oparcia wykonane są z drewna, natomiast oprócz pieca ogrzewającego kamienie w saunie mokrej znajduje się także dozownik wody stale je zwilżający, ewentualnie generator pary, który zwiększa wilgotność. Sięga ona 20-40 proc. przy znacznie niższej w niż w saunie fińskiej temperaturze, bo wynoszącej „zaledwie” 50-65 st. C. W takiej saunie można przebywać nieco dłużej, polecana jest również osobom, które chciałyby skorzystać z dobrodziejstw tego typu zabiegów, ale mają problemy z naczynkami. Istnieje kilka wariantów sauny mokrej, wykorzystujących różne materiały i akcesoria. Gdy siedziska i oparcia wykonane są z kamienia, a parę uzyskuje się poprzez zanurzanie w wodzie rozgrzanych kamieni, możemy mówić o saunie kamiennej. Biosauna to z kolei sauna mokra, w której zainstalowano oświetlenie do koloroterapii, a także urządzenie rozpylające olejki eteryczne. Rodzajem sauny mokrej jest również ruska bania, usytuowana najczęściej na wolnym powietrzu i wykorzystująca niekiedy służące do biczowania lub wachlowania witki.

Sauna parowa

W saunie parowej, nazywanej często też rzymską łaźnią, wilgotność powietrza sięga nawet 100 proc., co widać gołym okiem w postaci kłębów pary. Temperatura (na poziomie 45-55 st. C) i wysoka wilgotność na stałym poziomie utrzymywane są dzięki instalacji odpowiednich urządzeń. Wnętrze sauny parowej wyłożone jest ceramiką lub tworzywem sztucznym. Odpowiednikiem biosauny w wariancie parowym, jednak o nieco niższej temperaturze, jest tzw. caldarium.

Sauna na podczerwień

Coraz popularniejsze stają się sauny na podczerwień, w cennikach pojawiające się też pod angielską nazwą „infrared”. Temperatura i wilgotność zasadniczo nie odbiegają w tym przypadku od przeciętnych wartości, a ciało nagrzewane jest przez promienniki podczerwieni. Docierają one na głębokość nawet 4 cm pod skórą, wywołując bardzo silne pocenie się, co przyspiesza usuwanie z organizmu toksyn, tłuszczu, kwasów oraz metali ciężkich.